ไดออกซินเป็นผลพลอยได้จากกระบวนการทางอุตสาหกรรม (เช่นการทำคลอรีน, กระดาษฟอกสีด้วยคลอรีน, และสารกำจัดศัตรูพืชเพื่อการผลิต) และการเผาขยะ (ที่เกิดจากการเผาไหม้พลาสติก, ไม้ที่ได้รับการรักษาด้วย ไดออกซินมีแนวโน้มที่น่ารังเกียจที่จะสะสมในเนื้อเยื่อไขมันของมนุษย์และสัตว์ – กระบวนการที่เรียกว่า bioaccumula-tion142- และยังเป็นสารชีวมวลซึ่งหมายความว่าพวกเขาเดินทางขึ้นห่วงโซ่อาหาร 143 ครั้งหนึ่งในร่างกายพวกเขาอยู่ที่นั่น – ร่างกายของเรายากที่จะกำจัดพวกเขา และเนื่องจากพวกมันอยู่ในร่างกายของเราการได้รับแม้แต่ปริมาณเล็กน้อยก็เป็นอันตรายเพราะพวกมันรวมตัวกันตลอดชีวิต ไม่มีสารไดออกซินในระดับที่ปลอดภัย